Wat vooraf ging:

 

In de buurt van Otterlo is een zwarte panter gesignaleerd. Het hele dorp staat op zijn kop. Tegelijkertijd komt er een nieuw meisje bij Tim in de klas: Feline. Tim is meteen diep onder de indruk van haar. Ze heeft gitzwart haar en amberkleurige ogen.

 

 

‘Mijn geduld is nu echt op!’ roept de meester boos. ‘Ik begrijp dat die panter interessanter is dan rekenen, maar het staat vanmorgen toch echt op het programma, dus...’

‘Maar meester, we hebben nog geen kringgesprek gehad,’ zegt Roy.

De meester schudt zijn hoofd. ‘Wat mij betreft hebben jullie genoeg gediscussieerd voor de hele week.’

‘Ahh, meester,’ smeekt Lisa, ‘mogen we geen opstel schrijven over...’

‘Nee! Boe! Geen opstel!’ roepen een paar kinderen.

De meester steekt zijn handen bezwerend op. ‘Ik weet het goed gemaakt,’ zegt hij als het een beetje stil is. ‘Binnenkort komt de schoolkrant weer uit. Misschien is het leuk als er een paar verhalen over de panter in komen. Wie geen zin heeft in schrijven kan een mooie tekening van het dier maken.’

Hij is nog niet uitgesproken of er breekt een luid gejuich los, maar even later zitten ze toch rustig te werken.

Tim kiest voor een tekening. Hij ziet de foto op internet weer voor zich: de zwarte luipaard met zijn opengesperde muil. Met een zacht potlood schetst hij de kop midden op het papier. Eromheen moeten takken en bladeren komen, alsof het beest plotseling vanuit de bosjes tevoorschijn springt.

Als hij tevreden is over de opzet haalt hij een doos met waskrijt uit de kast. Met kleine streepjes tekent hij de zwarte vacht van de kop. De oren geeft hij een extra donker randje. De opengesperde muil wordt donkerroze achterin, de tong lichtroze. De scherpe scheurtanden laat hij wit. Als laatste doet hij de ogen. Ze staan een beetje schuin. Zorgvuldig kiest hij de kleuren, donkergeel met een beetje bruin en een zwarte stip in het midden als pupil. Tevreden bekijkt hij het resultaat.

‘Jé, net echt, zeg,’ roept Roy.

‘Laat eens zien.’ Lisa strekt haar hand uit naar de tekening.

Tim schuift hem naar haar toe.

‘Mooi, hoor,’ zegt ze. ‘Vooral die ogen…’

Opeens staat Geert naast haar en trekt de tekening uit haar handen. ‘Knap, hoor,’ zegt hij, ‘maar waar ken ik die ogen van?’ Er verschijnt opeens een treiterig lachje op zijn gezicht. Hij loopt naar Feline en houdt de tekening naast haar gezicht. ‘Is het niet sprekend?’ vraagt hij grinnikend. ‘Dezelfde ogen, hetzelfde haar, dezelfde...’

‘Geef terug!’ roept Tim boos.

‘Geert, ga op je plaats zitten,’ zegt de meester streng.

‘Ja zo, meester.’ Geert houdt de tekening omhoog zodat iedereen hem kan zien. ‘Kijk eens wat goed getekend; alsof Feline je van het papier af aankijkt...’

Woedend buigt Tim zich over de tafels heen om de tekening uit zijn handen te grissen, als Feline opeens opspringt en fel naar Geert uithaalt. Op hetzelfde moment voelt Tim hoe er een scherpe pijn door zijn onderarm trekt. Verbaasd kijkt hij naar de drie diepe krassen waaruit langzaam bloed naar boven begint te wellen.

Lisa geeft een gilletje als er een druppel van zijn arm op haar tafel valt. Een aantal kinderen staat op om te kijken wat er aan de hand is.

‘Allemaal zitten gaan!’ zegt de meester streng. Met grote stappen komt hij aangelopen. ‘Wat is hier gebeurd?’ vraagt hij.

‘Feline heeft Tim gekrabd,’ zegt Geert. Hij draait zich naar haar om. ‘Vuile kat!’ sist hij venijnig.

‘M…maar ik kon er niets aan doen,’ stamelt ze. ‘Ik wilde alleen maar…’

‘Dat weet ik,’ valt de meester haar in de rede. Hij pakt de tekening uit Geerts hand. ‘En jij gaat de klas uit!’ zegt hij woedend.

‘Waarom ik?’ roept Geert verontwaardigd.

‘Denk daar op de gang maar eens over na! En nu wegwezen!’ De meester wijst priemend naar de deur.

Terug naar beginpagina

Terug naar

 9+ pagina

Zwarte Panter